“Bu öyle bir dönem ki herkes yalnızlığı haykırıyor ve aşkı haykırdığını bilmiyor. İnsan yalnızlığını haykırdığında her zaman aşkı haykırır."
Sevgili “Emlie Ajar” bu kitapla gene kırıp geçirdi dokunduğu yerlerde izi kalır diyoruz ya işte öyle bir şey bu kitabında kadın ve erkek ilişkilerini anlatmış zaten çok iyi bir mizah ve gözlem gücü var. Kimleri seviyoruz? bizi kimler seviyor ? Gerçekten her şey cinselik mi ? Bir insanı sevmek için ile de bir nedenin mi olmalı sevgi biz istediğimiz için mi sevgi oluyor?Sevginin iyi olduğunu mu söylüyor yazar hayır! sevginin belkide en yıkıcı duygulardan biri olduğuna dikkat çekmiş “Sevginin kirli”olanını. Sevgi kaybedildiğin de yerine hüzün,öfke, hata kinle yer değiştirir bu genel olarak biz insanların hissettiği sevgi şekli. Ama gerçek sevginin bu olduğuna inanmak istemiyor yazar sevgi yaşatmalı gidene armağan ettiğini gelen yeni birine hediye edilmeli öyle yıkıntılı bir duygunun olmadığını belki de bütün kötülüklerin üstesinden gelebilmemize yardımcı olan tek şey “ sevgi” olduğuna inanıyor.:)
“Yaşamın bu düzeyde olmamasından korkuyorum, dostum. Çok çabuk soluğu tükeniyor. Ne yazık ki yankı düşü kurmayan taşlar var ve bunlar çok büyük bir kitle oluşturuyor.