karar isimli romanımdan
Gölgeler, uzayıp kısalırken güneş saatinin sabit bakır dikmesi etrafında;
Evren, onun etrafında döner gibi döner.
Zaman çabuk biter.
Ben seni, Mezopotamya’nın 8000 yıllık tarihinde;
Bir gölgenin 3 santimetre yer değiştirmesi süresi içinde sevdim.
Biz de tarihine sığdık, bir gün içinde.
Gölgeler kaybolup giderken;
Senin inançlı duruşun, asaletin ve güzelliğin…
Beni benden alan her şeyin için sevdim.
Kaybolan gölgelerin ardında,
Sonsuza kadar uzayan ışık gibi olduğun için sevdim.
Yalnızlığımı anlamlı kılan gözlerin,
Hayallerimi süsleyen gülüşlerin vardı.
Nereden gelmiştin, kimdin bilmiyordum.
Ben, kendimi, sende bulduğum için sevdim.
Kanla sürülmüş, gözyaşlarıyla sulanmış bu topraklar hakkı için sevdim.
Okuduğum her öykünün kahramanı sendin.
Bilmediğim her sırrın anahtarı sendin.
Güneş saatinin, bakır dikmesi etrafında dönen güneşim sendin.
Gölgeleri yok eden ışığım sendin.
Ömürüm boyunca beklediğim sendin.
Bu topraklarda nice viraneler gördüm;
Viran olmaktan korkmuyorum,
Kaybetmekten korktuğum sensin.
Bu meydanlarda nice savaşlar olmuş;
Nice erler ölmüş,
Ölmekten korkmuyorum;
Dünyada bırakmaktan korktuğum sensin.
Zaman bizi eğer büker;
Yaşlanıp gideceğiz biliyorum;
Zamanın tamamı, bir anda saklıdır sırınca,
Bir an bile olsa, yanında kalmak istediğim sensin.
Elinden tutup yürümek,
Beraber kaybolmak istediğim sensin.
Ey! Gözleri orman,
Gülüşleri destan sevgilim!
Bir ömür var, sahip olduğum,
Ömrümü, adamak istediğim sensin
odessa yayıneviKitabı okudu
·
75 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.