Bu hayatın eşiğini ilk geçişte, o ânın farkında değildim.
Gece yarısı, ormandaki bir tomurcuk gibi beni bu muhteşem esrara açan hangi kudretti!
Sabah ile ışığa bakınca, bu aleme yabancı olmadığımı, annemin vasfında isim ve şekli olmayan meçhulün beni kolları arasına aldığını bir an içinde anladım
Aynı şekilde, ölümde de o meçhul bana daim așinaimiş gibi görünecek ve madem ki bu hayatı seviyorum, biliyorum ki ölümü de seveceğim.
Annesi bebeği sağ gögsünden uzaklaştırınca ağlamağa başlar, ama kendini sol göğüste bulunca teselli olur.