“Duran yok, akıp gidiyor ne varsa
parça, parçaya tutunuyor,
büyüyüp gelişiyor,
biz de görüp, ad koyuyoruz onlara bir bir.
Derken ağır ağır
eriyip gidiyorlar, bildiğimiz şeyler
olmaktan çıkıyorlar.”
— Lucretius (MÖ 95 - MÖ 55)
De Rerum Natura
·
286 görüntüleme
LUCRETIUS'UN TANRI VE İNSAN ANLAYIŞI
nek.istanbul.edu.tr:4444/ekos/TEZ/52641.pdf
"Lucretius insanları en büyük iki korkusundan kurtarmayı amaçlamaktadır: tanrılar korkusu ve ölüm korkusu. İnsanların yüreklerinde çok baskın veya kimi zaman gizli de olabilen bu iki korku mükemmel bir dinginlik, yani bedensel ve ruhsal acıdan arınmışlık anlamına gelen voluptas'a erişmenin önündeki iki engeldir."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.