" Sağcılar "kitap okumayı" çok fazla estetize eder, önemser ve hatta bir nesne olarak kitapla tutkulu bir ilişki kurarlar.
Sağcıların kalemdar ve yarı-kalemdar takımı dışarı eline kitap almadan çıkmaz, masaya hafif teşhir eder gibi de kitap koymadan oturmaz.
Biraz zenginleşen İslamcı muhafazakar evine hemen kitaplık ("kütüphane" der) yaptırır. Hasan Celal Güzel bu eğilimi fark ederek zengin oldu.
Çok pahalı, cilt cilt ansiklopediler yaptırdı ve sattı sağcı zenginlere (ve kurumlarda harcama ve satın alma yetkisi olan yöneticilere).
- Sağcılar arasında "okumak" üzerinden entelektüel gözükmek bizden daha kolay dikey mobilizasyon sağladığından teşhir düzeyinde kitap severler.
- "Okumanın" niteliğine değil adetine, üretimine değil tüketimine, nesnel değil öznel, tikel değil tümel önermelerle mutlak cümle kuran yozdur.
Kültürel olanı tümel üretim ve yatırım ilişkileri üzerinden değil de tekil tüketim eğilimleriyle değerlendiren kim olursa olsun yozdur.
Muhafazakarlar, devlet üzerinden söz sahibi oldukları kaynakları kültürel alanlarda nasıl kullanıyor, özel sektörleri yatırım yapıyor mu?
Zenginleşen İslamcıların kültürün hem üretimi ve altyapısına hem de tüketim kanallarına yatırımları ne ölçüde ve nitelikte?
Her sözünde "medeniyet" mefhumuna vurgu yapan muhafazakarlar gayrı-menkul almak için harcadıklarının %1'ini kültüre harcıyor mu?
Bu alanın sadece tüketimi değil müesseseleşmesi için kaynak ayırıyorlar mı, ne ölçüde? Ayırmadıklarını sonucuna bakara görüyoruz.
"