İnsanlar nasıl bu kadar düşüncesiz olabiliyor anlayamıyorum. Ben kendimden bilirim, birisinin sorunu olursa onu üzmeyeyim diye o konuda konuşmam, hatırlatacak konulardan uzak dururum. Ama şimdiki gençler sanki hayvanat bahçesinde ayı oynuyor da onun nasıl oynadığını soruyormuş gibi göremiyorsan nasıl yazıyorsun nasıl okuyorsun diye soruyorlar. Sormanın da bir adabı vardır, kesinlikle sormalarına karşı değilim. Şimdi durumu açıklayayım, bakın bakalım çıldırmak da haksız mıyım...
Arkadaşın biri bana öğlen takip attı, bende geri takip ettim. Az evvel bana mesaj yazmış ki, göremiyorsan nasıl yazıyorsun. Üstelik Selamsız falan. Herneyse arkadaşa izah ettim sesli klavye ve ekran okuyucular vasıtasıyla okuyup yazdığımı.
Sonrasında dediki seni takipten çıkardım anladın mı. Anlamıyorum birisi seni takipten çıkarınca bildirim falan mı geliyor ki anlayayım yoksa görmüyorum diye beni salak yerine mi koyuyor.
Uzun lafın kısası ben de takipten çıkardım ve daha fazla yazmasın diye engelledim. Bazen böyle mesajlar geliyor ve anlayamıyorum sanki birilerine gerçekten görmediğimi ispat etmeliymişim gibi hava yaratıyorlar. Sizin başınıza gelse ne hissedersiniz diye sormayacağım. Ama lütfen azıcık empati kurmayı deneyin.
Çoğu arkadaşım mesajları görmezden gel diyor. Görmezden gelsem bile o mesajlara rastlıyorum ve kulaklığım benim için seslendiriyor.
Herneyse bundan sonra hesabından biyografi hissesinde sesli klavye yardımıyla okuyor yazıyor diye bir metin bırakacağım. Etrafındakilerdenbazıları unutmuş olabilir ama ben de bir kalp taşıyorum. Üzülebiliyorum.
İyi günler.
Sevgilerle Pervin.