Son zamanlarda okuduğum ( ki bu zaman diliminde gerçekten de çok kötü kitaplar okumuşum meğerse) en en en güzel kitaptı. Her sayfasında beni bana anlatan, hayatımdan kesitlerle karşılaştım. Bir kedinin ağzından anlatılması ve dili inanılmaz güzeldi. İcerik olarakta en sevdiğim türlerdendi. Hiç sıkılmadan, merakla ve hevesle okudum. Ki şu an kitap kapaği açabilmemin imkanı olmayan bir sürecten geçmeme rağmen. Benim zihnimden gecenleri kadin oturup resmen romanlaştırmış. İhsan o. Anar'i da yakindan tanima firsati veriyor kitap. Ki bu durum i.o. anar'a karşı kalbimi daha da ısıttı. Kitapta yaratılış öyküsu var ve bu masalı bize Kopil kedi anlatıyor. Özlem çınar'ın bi ara paralel evrendeki ben olduğunu falan düşünmeye başladım. Kitabın en sevdiğim sayfalarından biri Tire de geçen yaşanmıs bir hikaye. Adamın biri (adam kelimesini sifat olarak kullandim) evinin etrafında gezinen kediden rahatsız oluyor. Onu yakalayıp banyoya kapatıyor ve odunla dövmeye başlıyor. Kedi debeleniyor ve çıkan gürültülerden endişelenen kadin banyoya koşup kapiyi açmasiyla kedi ortamdan uzaklaşıp kendini kurtariyor. Kadın kocasini yerde kanlar içinde yatarken görüyor. Meğerse boğuşma anında kedi adamın şah damarını yırtmış. Ellerine sağlık çokta iyi etmiş, darısı diğerlerinin başına... Kayısı kıvamında nefsi müdafaa örneği. Digerlerine de emsal teşkil eder umarım. Ben kitabı çok beğendim.

Aşık KediÖzlem Anar · Çınar Yayınları · 201779 okunma

·

151 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.