Bir ara gözlerimin yerinden çıkacağını hissettim. Ve sadistce bir duyguyla bana bu hissi veren kitapları çok seviyorum. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Sevdiğim bir tür, gizemli; hayalet, cin, peri veya lanetli ruh kurgularını çok seviyorum. Çok kısa zamanda, zorlanmadan ve tadını çıkararak okudum. Rose karakteri favori karakterim oldu ve kitabın başından beri onu çok sevdim. Sona dair ne kadar çıkarımım varsa hepsi beni ters köşeye yatırdı. Finalde de gözümden bir damla yaş geldiğini itiraf etmeliyim. Rose ve torununu çok sevdim. İnsanın kalbini titreten bir finaldi. Benim açımdan süprizli kitaplardan biriydi. Tahminlerimde yanıldığım kitaplara her zaman saygı duyarım buda onlardan biriydi. Edebi bir kitap mı değil mi tartışılır. Lakin bunu okurken ben edebi kaygı gütmedim. İstediğimi de aldım. Sırf o final için okunur bu kitap. Beni çok duygulandırdı.

Kitabın başında yani "joy" karakteri ortadan yok olduktan sonra sonunu tahmin etmeseydim iyiydi.
Donuk bir kitap, çeviride büyük sıkıntılar var. Bir sürü havada kalan olay var. Sevdiğimi söyleyemeyeceğim.

Nereden başlayacağımi inanın bilmiyorum. Söylemek istediğim o kadar çok şey var ki. Sokaktan geçen insanları durdurup kitabı anlatmak istiyorum resmen. Elimden düşüremedim. Beni zaman zaman gülümseten bir kitaptı. ( ki gözlerimin dolduğu zamanlar daha çoğunlukta) 2.dünya savaşıni anlatırken gülümseten ilk ve tek kitap olarak tarih yazabilir.Sıcacık bir hikayeydi. Kelimelerin gücüyle iktidara gelen Hitler ve nazi Almanyası yine kelimeler kullanılarak ancak böyle güzel anlatılabilirdi. Dönem o kadar güzel anlatılmış ki. Üzerine yoğun çalışıldığı çok belli. Verilen emek oranınca da ortaya çok kaliteli bir iş çıkmış. Hans'ın savaşa gittiğinde ve ceset toplayıcılık işinde çalıştığı bölüm ve bombardıman sahnelerini bir solukta okudum. En sevdiğim karakter valinin karısı oldu. Oradaki beklenmedik süpriz gerçekten farklı bir tad verdi. Kurgusu dahice. Söyleyebilecek tek bir olumsuz lafım, eleştireceğim tek bir sayfa olmadı. Kendimce İkinci Dünya Savaşıyla ilgili roman yazmanın zor olduğunu düşünürüm. Hele ki iyi bir roman yazmanın. Çünkü ister istemez yazarın kimliģi ve sempati duyduğu taraf sayfalarda kendini gösteriyor sırıtıyor. Bu açıdan herkese eşit mesafede duran ve herkesin bir gün mutlaka tanısacağı ölüm meleğinin dilinden olması kitaba tarafsızlık katmış. Kitap hırsızının kitapları çalarak okuması dükkanın ilgi çekici, cafcaflı vitrini. İçeride daha ne hikayeler var....

Daha önce adını bile duymadığım bir yazardı. Dolayısıyla okuduğum ilk kitabı.
Bu kitabı elif şafak veya benzeri popülerlik kazanmış bir yazar yazsa liste başı olur. Herkesin dilinde yer ederdi. Kitabı genel hatlarıyla sevdim. Güzel bir anlatımı var. Dili sade. Yoğun bir karakter akışı var. Lakin bu kim kimdi tarzında kafa yoran bir kalabalık değil. Karakterler roman içindeki roman gibi hayatlarıyla kitaba renk katip, sürükleyici olmasını sağlamış. Kitabın konusuna gelince; benim üzerinde en çok çözüm üretmeye çalıştığım, kendi capimda düşündüğüm bir olay. Çocuk istismarı. Pedofili ve zeofili vakalarıyla karşılaştığım an içimden farklı bir insan çıkıyor. Gözüm dönuveriyor. Bizim milletcene gözardı ettiğimiz, konuşmayı bile ayıp saydığımız, yapanın değil yapılanın suratına tükürdüğümuz en büyük tabumuz. Çocuk istismarı üzerine kurgulanmış bir kitap. Açıkçası bu kurgu tig ile önce önce oyalanmış gibi. Okurken hiç sıkılmadim. Bunu şöyle değil de böyle yazsaydı dediğim bir sayfa olmadı. İçim acıya acıya okudum. Kurgu olduğunu bilsemde kitabın icinde bir karaktermisim gibi gerçekleri yaşadım. Sonu benim aklıma gelmeyecek türdendi. Hayal kırıklığına uğramadım ama şaşırmadım dersem de yalan olur. Tek kötü kısmı yazıların puntosu çok küçük. Bir ara ciddi sorun yaşadım. Gözlerimi yordu. 2 sayfa bir sayfaya sığdırılmışti. Fiyatı da uygundu. Bu fiyata göre çok kaliteli bir kitaptı. Kitap kapaklarını oldukça onemserim tasarım çok kötüydü ve içerikle alakasizdi. Kıyıda köşede kalmış bu romanı okumanızı öneririm. Bir edebi baş yapıt diyemem, ama toplumsal bilinç açısından yararlı bir roman olduğunu düşünüyorum.