Kaldı ki dünya, neredeyse buna hiç uygun olmayan bir iki farklı akıl yapısına bölünmüştür. İlki, kendilerini olduklarından daha becerikli atfederek acele kararlar alan ve tüm yargılarını belirli bir düzen ile tedbir içerisinde yönetmek için gerekli sabra sahip olmayanlardır. Bir kez benimsedikleri ilkelerden şüphe etmiş ve genellikle takip edilen yoldan sapma özgürlüğünü tatmışlarsa doğru yola çıkan patikayı bir daha izleyemezler, tüm hayatları boyunca kaybolurlar. İkincilerse doğruyu yanlıştan ayırt etmede kendilerini eğitebilen başkalarına göre daha az yetenekli olduklarına karar verecek kadar akla veya alçakgönüllülüğe sahip olduklarından, daha iyilerini aramaktansa başkalarının görüşlerini benimsemekten memnun kalırlar.
Sayfa 18
·
1,168 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.