İyi ki okumuşum dediğim kitaplardan biri oldu. Kitapta anladığım kadarıyla aileler çocuklarını üniversiteye hazırlamak için disiplinli bir okula yazdırıyor. Çocuklar ana dersleri dışında farklı etkinliklere de katılabiliyor. Ama bu okula yazılan çoğu çocuk aile baskısı ve onların istediği bölümleri kazanmak için belki de istemedikleri derslere katlanıyorlar. Çoğunun hayali başka. Karşılarına ise kurtarıcı olarak edebiyat öğretmenleri Bay Kreating çıkıyor. Onlara “carpe diem” yani anı yaşamalarını söylüyor. Farklı tekniklerle ders işliyor aralarında en çekingen olana bile özgüven kazandırıyor. Böyle dizi, film ve kitaplarda öğrencileri bilinçlendirenin edebiyat öğretmenleri olmaları gözümden kaçmıyor ve mutlu oluyorum. Birkaç güzel cümle insanını değiştirebiliyor demek ki. Çocuklardan biri kütüphanede bir antoloji buluyor ve orda Ölü Ozanlar Derneği yazısını görüyor. Bay Kreating’e soruyor o da eskiden bir grubun mağarada ateş başında toplanıp şiir okuduklarını söylüyor. Çocuklar da bunu yapmak istiyorlar ve toplanıp orda şiirler okuyorlar. Daha sonra çocukların bu küçük dünyası bazılarını rahatsız ediyor ve Bay Kreating de başta olmak üzere çocuklar zor durumda kalıyor. Okul yönetimi başından beri Bay Kreating’i özgürlükçü hareketlerinden dolayı istemiyor. Ama aslında onun tek isteği öğrencilerinin kendi fikirlerinin, kendi düşüncelerinin olması ve onları ifade edebilmeleri. Bunu da “Ben hep eğitimin kendi adımıza düşünmeyi öğrenmek olduğunu düşünmüşümdür” alıntısıyla özetleyebilirim. Kitapta bolca Shakespeare alıntısı da güzel yönlerinden biri. Kesinlikle herkesin okumasını öneririm. Leyla ile Mecnun’un da kitaba güzel bir göndermesi var izleyebilirsiniz.

Ölü Ozanlar DerneğiN. H. Kleinbaum · Bilge Kültür Sanat Yayınları · 201626,4bin okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eda