Kitap hakkında iyi ve kötü onlarca inceleme okudum. Kimisi dilinden yakınmış kimisi sonunun belli olmasından kimisi kendisine hiçbir şey katmadığından kimisi de zamanını çaldığından ama birçok kişi asıl bakması gereken yere bakmamış bence. Kimsenin yorumunu yargılamak veya yanlış veya doğru demek benim haddime değil elbette ama şu kadarını söyleyebilirim ki kitabın bende uyandırdığı his "ben kimim" sorusunun getirdiği belirsizlikti. Hani derler ya hep; "Herkesin içinde birbirine tamamen zıt iki kişi vardır" diye; hah işte tam da bu noktaya parmak basıyor yazar. "Sen kimsin?" diye sesleniyor adeta satırların arasından bize: "İyi mi kötü mü? Egoist mi mütevazı mı? Esir mi özgür mü? Artemis mi Meryem Ana mı? Diana mi Mary mi?..." Tabii ki de kitabı sadece bundan ibaret görmek de doğru değil bence. Bu kitabı üçüncü kez okuyuşum bu. İlk kez okuduğumda evde elektrikler kesilmişti ve ben buna rağmen okumaya devam etmiştim çünkü sayfalar adeta içine çekiyordu ve bilmediğim sırlı bir yolculuğa davet ediyordu beni. Nasıl da heyecanla okuyup bir buçuk iki gün içinde bitirdiğimi hâlâ anımsıyorum. Sonu beklenmedik bir şekilde şaşırtmıştı beni. Okudukça Diana ile bir olup onunla adım adım yürüdüm içimdeki sokaklarda. Yol beni nereye götürüyordu hiç bilmiyordum. Belki bir gül bahçesine belki bir deniz kenarına ama gittiğim her yerde kendimi buluyordum ve bir kez daha soruyordum bulduğum bene: "Sen kimsin? Diana mı Mary mi yoksa ikisinin de bir arada bulunduğu eşsiz ama bir o kadar da karmaşık bir benlik mi yoksa?..."

Kayıp GülSerdar Özkan · Timaş Yayınları · 201213,2bin okunma

·

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sitâre