Atomlasan zamanin derinligine inemeyip, suremi bir koku gibi yavas yavas icimize cekemedegimiz icin bogulduk, belki… Teknolojik nimetlerle zamanin ve mekanin ortadan kaldirilmasiyla her animiz simdi de yasanir oldu. Bu sebeple anlamini vererek yasayamiyoruz, bizi yuzeysellik mahvediyor. Bir cicege bakip geciyoruz her seyimiz gorsel. Oysa; onun kokusundaki aromayi hissetmemiz gerekir, derinlerimizde. Yasamak cokca sindirmektir ama asla yuzeysellik degil… Bir yonuyle de yasamak hafizani yokladiktan sonra orada kalandir. Sonrasi bir tutku. Zamanin kokuyla iliskilendirilmesi oldukca etkiledi beni ozlemini cektigimiz gunlere dair bazi seylerin kokusu da kalir burnumuzda unutamadigimiz bir aniyi hatirlarken o gunlere dair bir koku da mutlaka carpar burnumuza. Agir agir, yavas yavas sindirerek taze ekmegin kokusunu icimize ceker gibi yasamali bu hayati. Zaten anlamli degerli kildigimiz seyler akan zamanin icinden cekip cikarabildiklerimiz hatrimizdan hic cikmayan acele etmeden bellegimize yerlestirmek icin bir koku misali icimeze derin derin cektigimiz anilardan ibaret degil midir?

Zamanın KokusuByung-Chul Han · Metis Yayınları · 2018750 okunma

·

346 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek