Büyük bir yıkıma uğradın. Makul saydığın gerekçeler boşa düştü. Kendini bildiğinden bu yana didinerek kurmaya çalıştığın konforlu hayat meğerse bir kuruntudan, zayıf bir örümcek ağından ibaretmiş; yaşamak, karanlık bir denizin kıyısında yürür gibi kaybolmanın kıyısında yürümekmiş; insanın kendisiyle mesafesi, dünyanın geri kalanıyla arasındaki mesafeden daha büyükmüş. Yalnızlık, hayatın içindeki küçük bir parça değil, hayatın kendisiymiş.
Sayfa 12Kitabı yarım bıraktı
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.