Ardımdan ayak sesleri geliyordu. Karanlık gelip hakkını talep etmeden önce duyduğum son şey bu oldu, bir de Emily Dickinson'in morların arasından ürkerek çıkıp kulağıma fısıldadığı şiir.
Umut o tüylü şeydir
Ruha tüneyen
Şakıyıp durur sözsüz ezgisini
Hiç ara vermeden.