III. Dünya Savaşını insan emeğinin olmadığı, makinelere dayalı üretimle aşan Amerikalı Yöneticiler ve mühendisler sonrasında bu düzeni devam ettirmiştir. Ortaya bilim ve zekaya dayalı sınıfsal bir hiyerarşinin olduğu toplum düzeni çıkmıştır. Görünürde insanlar son derece nesnel bir biçimde IQ ve yetenekleriyle sistemin içinde yer alıyor görünseler de her distopyada olduğu gibi bu sistemde de ‘daha eşitler’ mevcuttur. Bu sistemin çok başarılı mühendislerinden Paul Proteus, son derece parlak bir kariyeri varken, toplumsal ayrışmayı, hayatın anlamını ve teknolojik ilerlemenin insana neler yaptığını sorgulamaya başlar. Otomatik piyano Vonnegut’un ilk romanı. 1950’lerin başında yazdığı ve teknolojik ilerleme ve insani hırsların bir araya gelince nelere yol açacağını anlattığı romanı. Okuması rahat bir roman. Biraz bilim kurgu, biraz felsefe ve bolca eleştiri ve ironinin yer aldığı bir hikaye. Vonnegut hayranlarının eleştirilerini göze alarak diyebilirim ki beklediğimden daha az hoşlandım bu romandan. Tarz veya dil olarak bir sorun yok. Sanırım ben biraz edebi bir şeyler bekliyordum. Sistemi anlattığı yerler zaman zaman fazla detaylı ve yorucu geldi bana. Beklentim bilim kurgu değildi o yüzden de sıktı beni. Daha az detayın olduğu daha felsefi bir hikaye bekliyordum sanırım.

Otomatik PiyanoKurt Vonnegut · April Yayıncılık · 2018319 okunma

·

337 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.