Gönderi

Büyük bir matematik denkleminin içindeyiz; elimizde iki çatışma var: Etkisiz eleman ve yutan eleman. Etkisiz eleman, insan ve gezegen; yutan eleman ise zaman ve her anlama gelebilecek evren/tanrı. Yok olabilecek bir şeyin masumiyeti hükümsüzdür zaten. Ya da ondan masumiyet adına nasıl bir performans ve hakikat beklenebilir? Ben insanın hiçbir şeye tanık olduğuma inanmıyorum; en azından tanıklık yapabilecek kadar tanık olmamıştır. Üstelik tanık, karara etki kabiliyetine sahiptir. Sanık öfkeliyse, tanık dinginse ben o suçu koruma altına alırım çünkü bir şey değişiyordur. Özgürleşme, bağımsızlaşma mücadelesi veriyorsak hâlâ , belli ki çok önceden kesinleşmiş, yanlış bir mahkûmiyetimiz var demektir. O nedenle bize benzer herkes suçuna sahip çıkacak, onun bir suç değil, var oluş edimi olduğunu savunacak çünkü elimize insanoğluna dair iyiliğin kanıtı yok.
Sayfa 242Kitabı okudu
·
463 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.