Ölüm, Engel Değil Yasama!
Kapıları kapanmış / büyük yapılardan / birinin bodrumunda / bir geceydi. / Atom bombasıyla yaralananlar / Doldurmuşlardı karanlık bodrumu / Karanlıktı karanlık / Bir mum ışığı bile yoktu / Kan ve ceset kokuyordu / Her yan / İniltiler, terli bir boğuntu / Garip bir ses duyuldu birden: / "Bir çocuk doğuyor! / Böyle bir bodrum cehenneminde / Bir genç kadın doğum sancıları çekiyordu / Ne yapsın insanlar o karanlıkta / Bir kibrit bile yoktu / Herkes kadının başına toplandı / Üzerine titriyorlardı gebe kadının / Unutmuşlardı kendi acılarını / O sıra bir ses duyuldu / "Ebeyim ben, çekilin," diyordu / Ağır yaralıydı ebe / Biraz önce inleyen oydu / Karanlıkta, cehennemin dibinde / Böylece yeni bir hayat doğdu / Ebeyse şafak sökmeden / Öldü o gece / Bırakın doğsun bırakın doğsun / İnsan hayatıyla ödese bile bunu.
~ Şair Sadako Kurihara'nın "Bırakın Doğsunlar" şiiri
Sayfa 37 - Cumhuriyet Kitapları, 8. Baskı: Ocak 2008Kitabı okudu
·
432 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.