Suphi Saatçi
Kitapla ilgili düşüncelerimi aktarmaya başlarken öncelikle size kitabın yazarından bahsetmek istiyorum. Kendisi Kerkük, Irak doğumlu yani Türkmenlerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerden geliyor. Üniversite eğitimi öncesindeki tüm eğitimini Irak’ta almış, Kerkük katliamı yaşanırken ( Bkz. 16 Temmuz 1959 )çocuk yaşlardaymış fakat olayların birebir şahidi diyebiliriz.Akademisyen ve mimar Hatıraların aktardığı bir video Türkmeneli televizyonu YouTube kanalında mevcuttur izlemenizi öneririm.Bir eseri okurken onunla ilgili görsel kaynakları da incelemek
konuyu daha iyi anlamamıza pozitif etki yapıyor.
Malumunuz Türkiye’de yaşayan Türkler olarak çoğumuz Musul, Kerkük ve çevresindeki bölgeleri sadece misakı milli sınırlarına dahil olduğu için bizim olması gerektiğini düşünürüz.Ama işin aslı orada yaşayanlarda biz Türk milletiyiz!Eseri okurken fark ediyorsunuz ki Van’dan Ankara’dan Sivastan boylar, aşiretler, aileler orada yaşıyorlar.Buradan yola çıkarak Mustafa Kemal Atatürk’ün neden Musul ve Kerkük konusunda bu kadar ısrarcı olduğunu anlıyorsunuz.Her farkına vardığımız bilinmeyen bize de her zaman önümüzde olan fakat tam olarak hakim olmadığımız mevzuları idrak etmemizi kolaylaştırıyor.
Türkmen ve Şii olmalarından dolayı yaklaşık bir asırdır bölgedeki diğer etnik grupların baskısı altında olan soydaşlarımızın öz benliklerini kaybetmemiş olmaları Bana Irak’taki Türkmenler’in geleceği için Umut veriyor.Bir diğer taraftan bir asra yakın zamandır binbir badirenin yaşandığı bu coğrafyada biz Türkiye cumhuriyeti olarak Türkiye dışında yaşayan ve Türkiye’ye bu kadar yakın olan soydaşlarımıza neden daha iyi şartlar sunamadık diye sormadan da edemiyorum.Emperyalist güçlerin çıkarları uğruna bir asırdır milli benliklerinden uzaklaştırılarla sindirilmeye çalışılan Irak Türkmenlerinin atalarından miras kalan topraklarda kültürel değerlerini dillerini ve birlik beraberliğini muhafaza etmek en doğal haklarıdır. Yazımı Suphi Saatçi’nin hatıralarım videosunda aktardığı Iraklı Türkmen Abdulvahit Küzecioğlu’na ait bir dörtlükle bitiriyorum.
“Su çayda
Saf olmuyor su çayda,
Kalmışız karanlıkta, suç yıldızda,
suç ay’da.”
