Milan Kundera'nın 80'lerde edebiyat dünyasında fırtınalar estiren Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği romanında hiç unutamadığım bir cümle vardır. Birlikte çok badirelerden geçmiş, aşklarının gücüyle her türlü güçlüğe, baskıya dayanmış çift, ölmekte olan köpeklerinin başında yas tutarken, "İkisi de kendi köpeklerine sarılıp ağladılar," diye yazar Kundera. Aslında köpek tektir.
Sayfa 278Kitabı okudu
·
220 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.