Gönderi

saate uymuyor içimdeki zaman...
Tan vaktiydi balkonaynı ve değişken çıktığımda, ürperdim esintisiyle denizin; komşu bahçedeki çam mı uzanıyordu gövdeme, ben mi sarkıyordum yüzyıllık köklere? Geceydi belki de saate uymuyor içimdeki zaman, birkaç mekândayım aynı anda: hem dipsiz bir uçuruma bakıyorum hem dolaşıyorum bir cami avlusunda Kanmadım, sonsuzdu açlığım. Gittiğim
·
79 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.