Düşlerinin parçalarını toplamayı ,onları kurtarmayı , benim sözcüklerden çelengime inciler gibi dizmeyi ve o çelengi hep dalgalanıp yaşasın diye bir ağacın tepesine asmayı nasıl da isterdim .
Seni uyandırmayı . Diriltmeyi , çizgilerini belirginleştirmeyi , yanaklarına ,dudaklarına ruj sürmeyi , şarkı söylemen , gülmen , bağırıp çağırman için sana hayat zerk etmeyi isterdim , ama elden ne gelir , hayalî bir suda sessizce eriyip gidiyordun sen .
Sayfa 97Kitabı okudu
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.