Kitaptaki şiirler bir odanın içindeki olaylardan bahsediyor. Her şey her gün aynı, tek değişen evin içindekilerin yalnızlığı. Bezik oyununun ne olduğunu bilmediğimden, kitabın ismini ilk gördüğümde 'bezmiş' anlamına geldiğini düşündüm :) Şair de mecazen o anlamda kullanmış, şiirleri okurken o kasvetli ortamdan anladım :) Melankolik ve güzel dizelerdi. Bunu çok beğendim özellikle:
Açılmamış bir şarap şişesiydim
Ki öyle kaldım
Acımı köpürtmedim
İçime sağdım
Gözyaşlanmı göstermedim
Ki sildim
Özgürlüğüm beni tutsak düşürdü
Başaramadım
İçimde kara kara bulutlar sallandı
Ki sallandılar
Dışarı yağamadım
Ve yenildim ve sustum..
