İlhan’ın hayatını değiştiren üçüncü yolculuk 1950’li yıllarda gerçekleşti. O yıllarda sosyalizmin büyük şairi Nazım Hikmet cezaevinde açlık grevine girmişti. Basında çokça yer bulan bu eylem yurt içi ve yurt dışında büyük yankı uyandırıyordu. Binlerce imza toplanıyor, dışarda da açlık grevleri yapılıyordu. Bu gibi eylemlerle kamuoyu yaratarak Nazım’ı kurtarmak için herkes seferber oluyor yani. İlhan da bunlardan biriydi.
Nazım’a büyük bir hayranlık duyan İlhan, fakültedeki arkadaşları ile kafa kafaya verip bir ateşte yurtdışında yakmak istedi. İlkin aklında İsveç vardı. Ne de olsa İsveç dünya savaşına katılmamıştı, daha derli topluydu, ancak bu seçenek kısa sürede iptal edildi. İkinci seçenek ise Fransa’ydı. İlhan birkaç arkadaşıyla beraber yola çıkıp Marsilya üzerinden Paris’e gitti. Cebinde 100 lirası ya var ya yoktu.
Çeşitli bağlantılar kurarak bazı yazar, şair ve sanatçılarla Nazım’ın durumunu görüştü ve açlık grevine bir seste Paris’ten çıkması için bir etkinlik düzenlendi. Etkinliğin sunucusu Dadanizm’in kurucularından Tristan Tzara’ydı. Tzara sahnede açılış konuşmasını yaptıktan sonra programda belirtilen kişileri sahneye çağırıyor, onlar da bu konuşmalarını yapıp şiirlerini okuyorlardı. Etkinlikte Nazım’ın da şiirleri okunacaktı. Bu görevi İlhan üstlenmişti. Ancak Tzara sıra İlhan’a gelince onun adını unutuverdi, sahnede kekeleyip kaldı, neden sonra Ahmet Baltaci diye anons etti. İlhan kibarlığı elden bırakmadan çıkıp şiir okudu. Etkinlik çok kalabalık olmasa da basında kendine yer buldu.
Sayfa 8Kitabı okudu
·
602 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.