Eğer bilmek fiilinin konusu metafizik alemle ilgiliyse, bunu kalbe havale etmeli, deruni veya içsel bir tecrübe, yani sezgi yoluyla bilgi elde edebilmelidir. Burada hatırlanması gereken nokta, insanın kalbini bir bilgi vasıtası olarak kullanabilmesi için, önce kalbin temizlenmesi, bilme işinde esas rolü olan ruhun, bedenin baskılarından kurtarılması gerektiğidir ki, bunun tasavvufta bazı metotları vardır. Hatta Gazaliye göre ruhunu bedenin arzularından bağımsızlaştırabilen ve kalp gözü ile görme mertebesine erebilen kimseler, sadece metafizik alemin bilgisini değil fiziki dünyanın bilgisini bile doğrudan doğruya elde edebilirler. (Ek Munkız Min ed Dalal syf34-35)
Sayfa 216 - 4.Gazali
·
361 görüntüleme
Gazali’ye göre bu cismani kalp, biraz önce de belirttiğimiz gibi, içinde ruhani latif bir bilme ve görme gücünü gizler. Bu güç, aklı olabildiği ölçüde aydınlatır ve insanın bilmek için yöneldiği eşyayı ona aydınlatır. Zira Gazali’ye göre bu kalp bir nur; ışıktır ki, Gazali onun sayesinde şüpheden kurtularak “İlme’l-Yakin“e ulaşmıştır; “Safsatadan bu ayrılış bir delil vasıtasıyla değil, yüce Allah‘ın kalbime attığı bir nur ile olmuştur“ der. (El Munkız syf 7)”
(Syf 222)
Gazalinin bu kalbi “nur” olarak nitelemesinin ve onun bir ışık oluşunun maddi delili de vardır. Zira maddi kalbimiz de bu nuru kendinde lokalize olarak bulundurur ve genel olarak Keith-Flack ismi ile meşhurdur. Gözle görülmeyen, ancak mikroskopik bir nokta olan organcık, üst vena ceva ile sağ autrium’un bitiştiği yerde bulunur. Kalbin hiç vücuda bağlı olmayan, bağımsız hareketini sağlayan adeta ambulansların alarm ışığı gibi ışık saçan bir organcıktır ki bütün vücudu idare eder.
(Syf 222)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.