Gönderi

G E R E K
GAZEL 1 Yandurdi derdün bağrumi; senden banâ dermân gerek, Gerçi bu yolda âşikın cân ü dili sûzân gerek.. 2 Düşdüm yine işk odina; biryân yürek, giryân gözüm. Her kim ki düşdi işkune biryân ü hem giryân gerek. 3 Her kim vücûdı şehrini gördi vü girdi şübhesüz, Yargu anundur oy melik, ol sâhib-i dîvân gerek. 4 Sun sâkıyâ ke'sen rahîk, çal mutribâ işkan refîk; Kim mest olan bù bâdeden hayrân u hem galtân gerek. 5 Ben kul olânın kûliyam, altun olânın pûlıyam; Her kim bu yolda kuldurur, âlemde ol sultân gerek. 6 "Kalû: Belâ" da cân sanâ itmişdi ikrâr ey sanem; Şimdi arâmuzda bizim ol ahd ilen peymân gerek.. 7 Esfelden uş gönlüm kuşı vakt oldi pervâz eyleye; Simurğ-i Kaf'ı ko, banâ Arş üstine cevlân gerek. 8 Göster cemâlün bir kezin, tâ kim Nesimi cân vire; Çün İyd-i Ekberdür yüzün bin cân anâ kurbân gerek.
Sayfa 112Kitabı okudu
·
163 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.