GAZEL
1 Yandurdi derdün bağrumi; senden banâ dermân gerek,
Gerçi bu yolda âşikın cân ü dili sûzân gerek..
2 Düşdüm yine işk odina; biryân yürek, giryân gözüm.
Her kim ki düşdi işkune biryân ü hem giryân gerek.
3 Her kim vücûdı şehrini gördi vü girdi şübhesüz,
Yargu anundur oy melik, ol sâhib-i dîvân gerek.
4 Sun sâkıyâ ke'sen rahîk, çal mutribâ işkan refîk;
Kim mest olan bù bâdeden hayrân u hem galtân gerek.
5 Ben kul olânın kûliyam, altun olânın pûlıyam;
Her kim bu yolda kuldurur, âlemde ol sultân gerek.
6 "Kalû: Belâ" da cân sanâ itmişdi ikrâr ey sanem;
Şimdi arâmuzda bizim ol ahd ilen peymân gerek..
7 Esfelden uş gönlüm kuşı vakt oldi pervâz eyleye;
Simurğ-i Kaf'ı ko, banâ Arş üstine cevlân gerek.
8 Göster cemâlün bir kezin, tâ kim Nesimi cân vire;
Çün İyd-i Ekberdür yüzün bin cân anâ kurbân gerek.