Şol zaman kim ben ol dostdan ayrı düşdüm oldum ırak
Hasret ü derd ü âh ile çok ağladım tutdum firak
İstedim yedi iklimi ne Rûm'u kodum ne Şâm'ı
Gezdim yürüdüm tamamı başım açık yalın ayak
Yer mi kodum istemedik âdem mi kodum sormadık
Aç u susuz halvetlerde zârî kılar idim yavlak
Kimse hâlim bilmez idi derdime em kılmaz idi
Derdim kime söyler isem eydür idi bana ahmak
Ne uslu ne deli idim ne ölü ne diri idim
Dost fikriyle dolu idim dost idi endişem ancak
Dost dost deyü gezer idim dost kandedir sorar idim
Dost haberin verenlere ederdim yüzümü toprak
İsteyerek buldum eri gerçek ere sordum yâri
Dedi yeter eyle zâri dost sendedir sen sana bak
Yürü halvet eyle seni senden zerre koma seni
Senden gidericek seni dost sende edinir durak
Tutdum ol erin sözünü çevirdim benden yüzümü
İzledim kendi kendimi benden bana göründü Hak
Gördüm âlem dostdan dolu geldi bana der bir ulu
Var imdi sen şimden gerü sen ben defterin oda yak
Yakdım oda defterleri terk etdim ol tertibleri
Gördüm ki key hicâb imiş 'âşıklara bu kara ak
Geçdim bu akdan karadan ikiliğ sürdüm aradan
Birliğe yetdim dost ile birlikden okudum sebak
Bilesin bu mu'ammayı yermeyesin yoksul bayı
Bir bakasın 'amma hâssa tutmayasın kimseye dak
Eşrefoğlu Rûmî gibi gir bu yola gerçek isen
Tâ âşıklar arasında sana da diyeler saddak
Sayfa 80
·
901 görüntüleme
şiirin tamamını paylaştım, harika, okuyun👍🏻
yavlak: pek çok
em: çare, deva
sebak: ders
bay: zengin
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.