yavaş yavaş unuttuğu gerçeğine varıyordu.buradaki yaşantının aldatıcı güzelliği,geçici mutlulukları siliniyordu. başkalarının yatağında kurulan düşlerle,bugüne değin sürdürdüğü yaşama düzeni birbirine uymuyordu hiç.Orada,damların üstünde,yorgun argın yatan anasını, babasını düşündükçe içi buruluyordu.sıkıntıların,acıların ve yoklukların,orada unutulmuş ve günün birinde giyilmesi gereken eski giysiler gibi kendisini beklediğini düşündü emine.o düzen,ne değin uzağında olursa olsun emine'nin gerçek ve sürekli düzeniydi

Yılmaz GüneyBirol Öztürk · Gece Kitaplığı · 2017501 okunma

·

70 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hakan klc