Gelsen belki biter bu kavgalar
Belki yine güzel olur yaşamak
Yeniden güneş doğar karanlık şehrimize
Gelsen belki çocuklar oyunlarını hatırlar
Kaybolup gitmez körebeler
Gelsen belki barışır gülle bülbül
Kavga etmez bir daha kargalar
Uzaklara gitmez belki göçmen kuşlar
Gelsen belki barışır savaşanlar
Bir daha hiç ölmez çocuklar
Ölmek istemez geride kalanlar
Gelsen belki sever insanlar birbirlerini
Kıskanmaz kimse kimseyi
Gelsen belki yeniden yağmur yağar
Canlanır kuruyan ağaçlar
Solmaz bir daha hiç çiçekler
Gelsen belki şiirler yarım, şairler İlhamsız kalmaz
Belki biter bu yorgunluğum
Geçer düşünce nöbetlerim
Geç kalmam bir daha hiç hayallerime
Gelsen belki döner ruhum bedenime
Omuzlarıma yüklenen dünya yükü kalkar
Vazgeçer bedenden intihar
Gelsen belki sokaklar yeniden kalabalıklaşır
Bağırmalar değilde kahkahalar dolar her yere
Kendime dargınlığım geçer
Gelsen belki eskisi gibi olur her şey
Nerdesin çocukluğum?
Y.Ş