Yalan doğru söyler ve ''Bugün hava çok güzel'' der.
Gerçek ona bakar ve gözlerini gökyüzüne kaldırır. Gün gerçekten çok güzeldir, doğru söylemesine şaşırmıştır. Bir kuyunun önüne gelene kadar birlikte zaman geçirirler. Yalan hep doğruyu söylemektedir.
Yalan;
"Su çok güzel, birlikte banyo yapalım!" der.
Gerçek, bir kez daha şüpheci bir şekilde suya dokunur, su gerçekten de çok güzeldir.
Ona inanıp soyunur ve yüzmeye başlarlar.
Yalan bir anda sudan çıkar, gerçeğin kıyafetlerini giyerek kaçıp kayıplara karışır.
Kızgın gerçek, kuyudan çıkar yalanı bulmak ve kıyafetlerini geri almak için her yere gider.
Dünyada çıplak gerçeği görenler onu hor görmekte, öfkeyle ve ayıplamayla bakmaktadırlar.
Zavallı gerçek kuyuya geri döner ve sonsuza dek ortadan kaybolur.
O zamandan beri yalan, dünyanın her yerinde gerçek gibi giyinmiş ve içimizde yaşamaktadır. Dünya ise hiçbir şekilde çıplak gerçeği görmek istememektedir.
Gérôme, Gerçeği bir kuyunun içine, dibine atılmış veya kuyudan çıkan çıplak bir kadın olarak kişileştiren en az dört resim yaptı. Görüntüler, filozof Demokritos'un bir aforizmasından esinlenmiştir: "Gerçeğe dair hiçbir şey bilmiyoruz, çünkü gerçek bir kuyudadır."
·
295 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.