Çocuklar umut olmalı yarınlara, acıdan geçmemeli hayatları. İtilip kakılmak değil, sevilip okşanmak yaraşır onlara. İyi olan ve yüreği hep iyilikten geçen insanların ortak paydasıdır mutlu çocuklar görmek ve yetiştirmek. Dünyanın dört bir yanından neşeli çocuk kahkahaları gelsin isterler daima. Ama hayat tüm insanlara adil davranmadığı gibi çocuklara da davranmayabiliyor bazen. Daha on iki yaşındayken ailesi tarafından başka bir aileye evlatlık verilen, sokakta yaşarken dört kişinin tecavüzüne uğrayan bir çocuktan nasıl bir insan olmasını bekleyebiliriz ki? Kimsenin birbirine bakmadığı, yalan, ihanet, tecavüz ve acımasızlıkla yoğrulmuş bir hayattan intikam almanın en iyi yolu yaşamaktı. Zargana yaşamayı seçti. Ama nasıl ? Hayat, varlık, oyun, hiçlik, zekâ, kudret ve acizliğin, bu kadar karmaşıklığın sade ve akıcı anlatımı sürükleyiciliği de artırıyor. Yazarın kalemini bilenler yabancılık çekmeyecekler. Alıntılar "Cahil ile anarşist arasındaki fark tüy kadardır." "Zamanın olmadığı yerde geç kalmak da yoktur." "Çocuklar karşılıklı susarlarken sıkılmazlar. Genellikle yetişkinlerin sorunudur gözlerini birbirinden kaçırmak." "İnsanlar uyurken evlerine hırsızları yollayan hayattır."

ZarganaHakan Günday · Doğan Kitap · 20137,4bin okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mavi