........
yüreğimin şahdamarından, bir ses ile duydum: " Seni herkes terk etse de Ben terk etmem"
Kulların bilmez Allah'ım hiçtim ben..Aşkın ruhuma bedelsiz biçtin de ben ermemiştim. Acının eşiğini öptüm hamd ederek. Düştüğüm yerden başladım Sana yürümeye...Allahü Ekber!
Sevdirdin bana kana yanlarımı. Herkes tuz basarken yaralarına, ben "sus" bastım hiç dinmeyen aşk yarama. Gönlümden vazgeçtim de gurbetinden geçemedim.
Ey Kadir-i Zülcelal! Bildim Dost elinden "Gel" olmayınca varılmazmış. Gönülden gönüle giden yar oymuş da yolun gizli olduğunu geç anladım. Aşkının ateşi varken kainata sığmayan gönlüm, iki küreklik toprağa sığacak bilirim. Mezarımı dost selamı getiren kuşlara diyar eyle. Kovma beni kapından, ben de bu aşktan azad olayım."
Sayfa 130 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.