Yakın tarih okumalarında bir köşe taşını daha geçtim. Ki yapmış olduğum okumalar içerisinde en çok önem verdiğim "Sivas Katliamı" oldu. Ozan Çavdar'ın çalışması aslında olayı anlatmak, aydınlatmak ya da gerçek yüzünü ortaya çıkarmak değil. Bellekleri tazelemek ve olayın kurbanlarının yakınlarıyla yapılan söyleşilerden oluşan bir kitap. Hasret Gültekin'in eşi, Metin Altıok'un kızı ve Behçet Aysan'ın oğluyla birlikte diğer kurbanların ailelerinin olaya bakışı, aradan geçen zamana rağmen adalet arayışları, bu acının üstesinden nasıl geldiklerini okuyorsunuz. Sivas Katliamı, 2 Temmuz 1993 tarihinde, 4. Pir Sultan Abdal Şenlikleri'ne katılmak üzere Sivas'a gelen yazarların, sanatçıların, semah ve tiyatro gösterilerinde yer almak üzere kente gelmiş çocuk ve gençlerin kaldıkları otelin kalabalık bir grup tarafından kuşatılması ve ateşe verilmesiyle gerçekleşti. Olaydan sonra Aziz Nesin'i suçlayanlar çok oldu. Ama Aziz Nesin'i öldürmek isteselerdi bunu zaten Sivas'a bırakmazlardı. Peki bu bir aydın katli miydi? Yoksa Çorum, Maraş ve 1978 yılında Sivas'taki olaylar gibi Alevilere yönelik bir kalkışma mıydı? Bunlarla ilgili kesin bir şey diyemiyoruz. Nitekim oteli yakarken halk "Şeytan Aziz", Cumhuriyet Sivas'ta kuruldu, Sivas'ta yıkılacak" gibi sloganlar atıyordu. Belediye başkanı Refah Partili Temel Karamollaoğlu'ydu. Katliam sonrası yargılamalarda faillerin avukatlığını da yine Refah partililer yaptı. Yani daha geniş bir pencerede düşünecek olursak Laiklik karşıtı, Sünni cehaletin galeyana gelmesiyle bu elim olayı yaşadık. Ve geçmişte olduğu gibi iktidarların susup izlediği ve sonucunda akladığı bir dava sürecini izledik. Kitapta beni en çok etkileyen anlatı Zeynep Altıok'un bir anısı oldu. Sivas Katliamının ve diğer faili meçhul cinayetlerin mağdur aileleri ilk defa Meclis'e gittiğinde orada bulunanlar Turan Dursun'un oğlu Abit Dursun, İlhan Erdost'un eşi, Abdi İpekçi'nin kızı Nükhet İpekçi, Cavit Orhan Tütengil'in kızı Nükhet Tütengil ve Sabahattin Ali'nin kızı Filiz Ali... Bir süre sonra kendilerini tutamayıp hep beraber ağlıyorlar. Ama sadece kendi acıları için değil. Ülkenin geçmişten bugüne değişmeyen makus talihine ağlıyorlar.

Sivas KatliamıOzan Çavdar · İletişim Yayınevi · 202016 okunma

·

386 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein