Tanrıdan korkarım. Sürekli olarak korkarım. Ama aynı zamanda benim tek umut kaynağım da yalnız O’dur. O’ndan korkar, O’na sığınırım.
Gazabından, kızgınlığından, öç almasından yine kendisine sığınırım. Çünkü: beni ancak yine O’nun affı, merhameti kurtarabilir.
Allah’ın rahmet ve affından hiçbir zaman ümidimi kesmem. Aklı durduran bir büyüklükte düşünürüm bu rahmeti. Yine de bu beni korkudan tam azat edemez.
Sayfa 16Kitabı okudu
·
244 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.