Bu amentüde geçmiş zamandan sürüp gelme var. Geçmişi inkar değil, geçmişe mahkum olmak da değil. Geçmişi görüp puslarından kurtarış söz konusudur. Geceden ve sisten kurtarış. Kireçleşmeden. Bir nevi, geçmiş erozyonuna set çekiş. Geçmişe saplanma veya geleceğimi inkar değil. Şimdiki zamanı unutma, yani çağ dışı olma hiç değil. Belki, geçmiş zamanla ilgileri tazeleme. Kök ilgisi ve ilişkisi kurma. Geçmiş zamanı, gelecek zamanı şimdiki zamana getirme. Zihnimizde olan bu yalancı bölmelerin sun’i duvarlarını deviriş. Zaman kahramanlığı diyorum buna. Zamanı kılıç gibi kesme. Veya ateşte kızdırıp örs üzerine konarak döğülen demire demircinin tasarruf edişi gibi zamanı tasarruf etme. “Dem bu demdir, dem bu demdir dem bu dem” sırrı. Çağa tanık olma ve çağı tanık tutma. Günün adamı değil, “dem”in adamı olmak.
Sayfa 26Kitabı okudu
·
117 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.