Gönderi

Bu tür analizin tam teşeküllü bir sunumu için yüzümüzü Nietzsche’ye dönebiliriz. “Bir tarihçi açısından bundan daha önemli özdeyişlere rastlanmaz: bir şeyin kökenlerinin ve sonraki hallerinin asıl sebeplerinin, onun bir amaçlar sistemiyle birleşmesinin apayrı dünyalar olduğu; var olan her şeyin, kökeni ne olursa olsun, yepyeni niyetlerle başa geçmiş olanlarca düzenli olarak yeniden yorumlandığı; organik dünyanın tüm süreçlerinin üstün gelme ve aşma süreçleri olduğu ve buna mukabil her üstün gelme ve aşmanın –ilk anlam ve amacın ister istemez ya gölgede kaldığı ya da tamamen kaybolduğu bir akışla – yeniden yorumlama, yeniden düzenleme anlamına geldiği.” Nietzsche Marx’ın geçiş formülasyonlarını cüretkar derecede müspet bir noktaya taşır ki, Walter Benjamin’in gözünden de kaçmaz bu… Marx “ilk anlamı” yadsımak isterken, Nietzsche bunu bastırmak ister…
Sayfa 92
·
438 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.