Yere düşüp dizini inciten yeni yürümekte olan bir çocuğu düşünün. Bu çocuğun tamamen şimdiki anı yaşayan, bedeniyle ve korkusuyla temas halinde olan sağ beyni, acı hisseder. Çocuk, bu acının bir daha gitmeyeceğini endişesini bile yaşar. Annesi olayın nasıl olduğunu belirli bir sıraya göre sözcüklerle ifade eder ve ona nasıl düştüğünün hikayesini anlatırsa, çocuğun sol beynini devreye sokmasına ve gelişmesine yardım etmiş olur. Çocuk böylece, düştüğü için canının yandığını anlayabilir.