Fournier ile bu kitapla tanıştım ve anladım ki insan üzüleceğini bile bile yine onu okumayı tercih edebilir.İlk sayfadan son sayfaya nasıl geldiğinizi anlayamadığınız şiir tadında çocuk gözünden babanın anlatıldığı anlatı tarzında bir eser elinizdeki kitap.Babasına dair ne varsa anlatıyor diyebiliriz bu anlatı için:Gariplikleri,savrukluğu,iyiliği,şakaları,
tutumu...Fournier,bu kitabında kasaba doktoru olan alkolik ve ailesine karşı ilgisiz olan kendi babasını tanıtıyor bizlere.İş için ayrı ailesi için ayrı bir persona geliştirmiş olan baba figürünün çocukta neden olduğu kafa karışıklığının detaylı bir dökümünü okuyoruz.Fournier’in babası hastaları tarafından fazlasıyla sevilen ancak iş babalığa geldiğinde başarılı olamayan onun tarafından sevilmeyi bekleyen dört çocuğu ve eşini görmezden gelen,içtiği zamanlar öfkesini kontrol altına alamayan,içki sevdası yüzünden erken yaşta ölen ve bu ölümün hastalarından başka kimseyi üzmemiş olan bir baba.