Bundan aylar önce arkadaşım bana kendisiyle ilgili en sevdiği şeylerden birinin Duygu Asena ile hemşehri olması olduğunu söyleyip 
Kadının Adı Yok'u okuma serüveninden ve kitaba ilişkin görüşlerinden bahsetmişti. Konuşmamızın sonunda bu kitabı okumaya karar verdim ve okudum. Bazı kitapların kendi zamanları içinde yazılmalarının gerekli olduğuna inanıyorum, Kadının Adı Yok da işte bu kitaplardan biriydi. Bu yüzden ölümünün 16. yılında 
Duygu Asena 'yı anmayı borç bilirim. İyi ki gazeteci olmuş, iyi ki görmüş ve iyi ki yazmış.
33 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.