Dostoyevski bunu yazdığında 24 yaşlarında. inanılmaz
Umutsuzluğa kaptırma kendini . Sanatla sabırla direnme gerek. Oysaki sen karamsarlık anlarında hep yetenek yoksunluğundan yakınıyorsun. Yanılıyorsun kardeşim; yeteneğin var, buna eminim...
İçindekini anlayamıyordun ... huzursuzluk içinde bunalıyor, ne istediğini bilmiyordun. Başka, daha geniş yoldan, başka amaçlara yürümenin gerektiğini bildiğin halde, bu yolları bulamıyordun. Sonunda çevreyi göremez oldun, her şeyden nefret ettin.
·
217 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.