˚ zerre
“Bilmiyorsun çoğu kez neyin önemli olduğunu. İhtiyacının ne olduğunu. Kırılmamak için aldığın önlemlerin izlerini bir cinayeti örtbas edercesine yok ediyorsun elbiselerini, tokalarını, çantalarını kendileriyle beraber alevlere atıp bir daha yolunu bulamayacak diye sırtını dönüp gittiğin yer var ya işte orası oluyor kırıkların faraşa toplanıp belediye çöplüğünden farksız karmaşanın ortasına atıldığı adres. Kaç kırık, kaç özlem, kaç neşe, kaç pişmanlık var orada sayabilir misin? Kaçını birleştirebilirsin? Kaçının sonunda yapbozun karşına geçip bir anlam çıkarabilirsin? Çıkardığın anlamla ne bok yiyebilirsin? O sana izin vermiyorsa… içten içe sana erise de eriyişiyle katılaşması arasında bir göz açıp kapatma saniyesi varsa günde ortalama bin beş yüz kez göz kırptığımızı düşünürsen kaçının sana akmasını sağlayabilirsin? Tüm bu zelzeleye rağmen seni sevebiliyorsa ondaki karmaşanın içinden ışıltıyı seçtiğini, görebildiğini söyleyemez misin gerçekten?
Zor değil sevmek, zor olan sevilmek hele inanmamışsan bir kez dahi buna, sevilsen bile anlayamıyorsun, inanamıyorsun değil bak anlayamıyorsun…
Bana anlat, her şeyiyle her şeyinle.”
~ ben’den ~ 31.07.2022 ~ 05:10 ~
·
1.291 görüntüleme
Anlaşılabilir mi duygular, bir koşula bağlandığı zaman? Hiç bitmeyecek sorgulamalar içerisinde geçen bir yaşam, yaşanmış olabilir mi? Sevgiyi hissederek yaşamalı... Zor olan sevil(e)bilmektir zaten =)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.