“ Hür bir dünya da mest’ ut insanlar
Onlar için yemiş verir ormanlar
İnsan büyür mihnet küçülür
Ve pürüzsüz sular gibi akar zamanlar .
Yıldızlar omuzların hemen tepesinde
Keder ve hınç Kafdağının ötesinde
Gök bir çınar anneçınar gibi üstünde onların
Ve onlar oynaşırlar bu çınarın gölgesinde. “
·
135 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.