Leyla ile Mecnun 10. yüzyılda Arap edebiyatında ortaya çıkan doğu edebiyatının en değerli aşk hikayelerinden biri. Eserde birbirlerini çocukluk döneminden beri seven Kays ve Leyla'nın kavuşma yolunda çektiği acılar ve Kays'ın maddi varlığı geride bırakıp ruhani aşka ulaşması anlatılır. Divan edebiyatında konunun özgünlüğünden ziyade şairin anlatım gücü önemlidir. Bu yüzden aynı konuyu birçok şairde görmemiz mümkün fakat bu konuda yazılan mesneviler arasında başarılı kabul edilen ilk mesnevi Genceli Nizami'ninkidir. Nizami, söyleyiş ustalığı bakımından kendinden önce gelenlerden ayrılır. Fuzuli'nin 1535'te yazdığı Leyla ile Mecnun eseri ise bu konuda yazılan en güzel mesnevi kabul edilir. İki şairin mesnevisi de dilimize hem düz yazı hem de yazıldığı gibi şiir olarak çevrilmiştir ama bence şairlerin söyleyiş yeteneğini görmek adını eserleri aslında olduğu gibi şiir olarak okumak daha doğru olur. Ben eseri Naci Toprak çevirisiyle okudum ve beyitlerin Farsçası ve Türkçesi aynı sayfada yan yana verilmişti. Farsça beyitlerdeki şairaneliğin yanında Türkçe çeviriler genellikle tekerlemeye varacak kadar basit ve incelikten uzaktı. Bu konuda çevirmeni suçlayamam çünkü divan şiiri kendi sistemi olan kurallı bir şiir, ne yazık ki onu serbest şiir gibi çeviremeyiz. Hem kafiye düzenini korumak hem de cümleleri uzatmadan söz sanatlarını olduğu gibi aktarmak ne yazık ki çok zor. Kitabın bu çeviri basımını şairin şairaneliğini görmek isteyenlere değil, mesnevi türü ve konu hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlere öneririm. Şairi çeviri ile okuyup değerlendirmek ona haksızlık olacaktır. Çevirmenin de elinden geleni yaptığını düşünüyorum, çoğu ifade numaralandırarak açıklanmıştı yine de şairanelik bakımından yeterli değildi.

Leyla ile MecnunNizami Gəncəvi · Say Yayınları · 2013608 okunma

·

120 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.