Gönderi
Instagram adresimdeki yorumlara bekliyorum
Ayfer Tunç'un 300' ü aşkın karakterden oluşan farklı bir teknikle yazdığı bu romanından bahsedeceğim biraz.
Herbiri farklı bir karakterin hikayesi ile bağlantılı olan küçük hikayeler bütününde oluşuyor bu roman. Muhakkak ki bu şekilde karakterleri ve hikayelerini harmanlayabilmek yetenek ve emek ister.
Asla adı geçmeyen bir Karadeniz ilindeki ruh ve sinir sağlığı hastanesindeki karakterleri ana konu olarak almış yazar, ancak onlardan yola çıkarak farklı şehirlerdeki farklı karakterleri de anlatmış. Karakterlerin konuşmaları, tiplemeleri gayet güzel ancak üslup olarak beni tatmin etmedi. Edebi bir yan bulamadım.
Çok kalabalık ve geleneksel bir ortamda dedikodu dinliyor gibi hissettim okurken. Eğlenceli olduğunu inkar edemem. Ancak edebi bir yanı var mı, sanmıyorum. Aynı şekildeki hikayeleri mahalle günlerindeki teyzelerden de dinleyebiliyoruz sonuçta. Ve onların da anlattıklatının büyük bir kısmı gerçek değil, kurmaca. Ancak bu o teyzeleri edebiyatçı ve büyük yazar yapmadığı gibi bu kitabın da edebiyat adına bir artısı olduğunu sanmıyorum.
Güzel vakit geçirilir, okunmaz değil okunur. Ancak 2.kez elime almam. Buna hiç gerek yok.
instagram.com/p/Cgt4-v6qGLD/?...
·
94 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.