Sen yoktun o zamanlar, çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben. Ne zaman bi dert gelse bana, yağmur yağar, dinler, dokunur, ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım. Ateşim sönerdi. Sonra büyüdüm. Gözlerini gördüm, yandım, yağmur yağdı, ve ilk kez sönmedim. Ben yağmurdan daha fazla bir seni sevebildim. Hikmet Anıl Öztekin, Elif Gibi Sevmek kitabında birini ‘Bir’ olan için sevmenin hüzünlü huzurunu yazdı. Sevmek ki, Elif gibi dosdoğru sevmek, yüreği abdestli sevmek… Bu kitap; Tefekküre meyl ettiren her yolu, bir Elif miktarı yüreğine yâr edinen, dünyaya hâlâ daha alışamamış herkese… Yıllar önce okumuştum şimdi bir daha okudum.. Bir daha okur muyum bence okumam.. Kafa dağıtmak için kitap okuyorum şu günlerde o yüzden seçtim... Yoksa zaman ayırıp okunacak kadar size bişey katan bir kitap değil.. Çoğu yerde kendini tekrarlamış.. Bi yere takıldım mesela.. Hep helalinden sevmekten günahtan bahseden abimizin eşi tesettürü bırakıp başını açtı... Şunu düşündüm hep demek ki çok da büyük konuşmamak beylik laflar etmemek gerekiyormuş... 2014 de bunları yazarken 2022 de dediklerinin zıttını yaşayabilirmiş insan...

Elif Gibi Sevmek 1Hikmet Anıl Öztekin · Yakamoz Yayınları · 201413,5bin okunma

·

147 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

❀Ş͙i͙i͙r͙ H͙a͙n͙ım͙❀