CXXIV. Sone
Benim aşkım ikbalden rasgele doğmuş olsa
Belki babası yoktur, Talihin piçi denir;
Onu sevip sevmemek, çağın keyfine kalsa
Otlarla ayıklanır, çiçeklerle derlenir.
Hayır, kader kısmetten doğmamıştır bu çocuk,
Onun başına bela değildir ne tantana,
Ne de yaşamdan sille yiyendeki mutsuzluk;
Bağlı kalmaz zamanın iniş çıkışlarına.
Düzen kural tanımaz; kendi başına buyruk,
Kısacık saatlerde bencil çıkarlar bulmaz,
Kendindedir iktidar, ondadır yüce doruk;
Isınmadan da büyür, sağanakta boğulmaz.
Bu sözlerime çağın budalaları şahit,
Hepsi, ömrünce suçlu, ölünce masum şehit.