Sylvia..Kusursuzluğun peşinde olan, yetenekli olduğunu bilen ama bunu tam anlamıyla gösterememekten korkan kadın..Sylvia..Zeki, yetenekli ama kendisi de Günlükler 'inde sık sık belirtiyor: zorlanıyor Sylvia yazarken, yer yer tıkanıyor.Şiir yazıyor bir şekilde ama düzyazı, hikaye, romanda bir tutukluk var, ona göre.Üstelik anne olmayı, eş olmayı istiyor, çok başarılı bir yazar olmak da istiyor Sylvia..Esther de istiyor.Hepsinin mümkün olmasını arzu ediyor ama...İyi ki Sırça Fanus'tan önce Günlükler'i okumuşum.Çünkü Esther aslında Sylvia'ydı.Sylvia'nın dili keskin, güçlü ama ondaki o korkuyu Sırça Fanus'u okurken anladım.Üslubu çok güçlü bulmadım uzun süre, Sylvia'nın Günlükler'inde dile getirdiği ve içtenlikle yaşadığı kaygıyı hissetim içimde.Ta ki sona doğru yaptı yapacağını.Kitap son kısımda üslup bakımından güçleniyor ve iz bırakıyor.Sylvia' nın hayatı da böyle kendince.Bir türlü istediği kusursuz eş, annelik, şairlik, yazarlık olmadı ona göre, çünkü mükemmelliyetçi ruhu buna müsaade etmiyordu ki eşi Ted'in kendisini aldatması ve aslında Sylvia'nın Ted'e hayran olması..İşte tıpkı kitabındaki gibi bir iz bırakmış yaşamında da Sylvia, diye düşündürdü bana.İntiharı ile çığlıklarının duyulmasını sağladı, iz bırakarak.Oysa bilmiyordu ki çok gençti, istediği kusursuzluk onu bulacaktı ama kırılmış bir kalple ve elbette yaşadığı psikolojik rahatsızlıklarla bunları düşünebilecek , fanusunu kırabilecek gücü kalmamıştı Sylvia'nın.İz bırakmayı başardı ama.Sylvia'yı seviyorum.

Sırça FanusSylvia Plath · Kırmızı Kedi Yayınevi · 201911,8bin okunma

·

830 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

L.Lavinia