İlk kez Ahmet Haldun Terzioğlu okuyorum. Beklediğimden çok daha sade bir anlatımla karşılaştım. Yormayan, akıcı, yumuşak bir üsluba sahip. Öyle çok derin ve yoğun bir edebi kıvamı yok, herşey çok sade anlatılmış. Olay örgüsü tahmin edilebilir (bunda bölüm başlıklarının payı büyük) ama yine de akıcılık kaybolmamış. Bütün bunları yanı sıra destanlar malum gerçek üstüdür ama buna rağmen tarihe sadık kalınma çabası göz ardı edilemez.
Herşey bir yana beni en çok etkileyen şu noktayı söylemeden geçemeyeceğim; her bölümde ve fırsat buldukça Eski Türkler'in kadına verdiği değer sıkça dile getirilmiş.
Okudukça kafamın içinde dambıra çaldıran kitabın sonunda gözlerimin dolduğunu söylemeden edemem.
Alp Er Tunga öldü mü
Isız acun kaldı mı
Ödlek öcün aldı mı
Şimdi yürek yırtılır...