"Her zaman her yerde söylemişimdir. Hayatımdan şairliğimi çıkarırsanız geriye önemli bir şey kalmaz, diye. Yazmamı bana çok görmeyin." Ümit Yaşar denince aklıma iki kelime geliyor: Arabesk ve Melankoli. Bu hisleri kaleme dökmekte oldukça başarılı. Fazla karamsarlıktan defalarca intihar eden ama bir türlü ölmeyi başaramayan birisi. İntiharı üzerine babasının Ümit Yaşar'a yazdığı şiir: "Bak dünya ne güzel, bu sitem niye, Ettim ben adımı sana hediye. Mutluyum ey oğul babanım diye, Çarptırma hicvinle cezaya beni." Oğlu doğduktan sonra da intiharlara devam etmiştir ve sonunda oğlu da intihar etmiş,hayata gözlerini yummuştur. Rivayete göre oğlununun elinde “Baba öyle intihar edilmez, böyle edilir.” yazılı bir not vardır. Bu kaybın ardından Galata Kulesi isimli şiiri yazar Oğuzcan. (Oğlu da orada intihar etmiştir) "bir adam düştü o gün galata kulesinden. kendini bir anda bıraktı boşluğa; ömrünün baharında, bütün umutlarıyla birlikte paramparça oldu." Daha çok şiirleriyle tanıdığımız Oğuzcan'ın mektupları da bir o kadar güzel. Zaten mektubu da şiir gibi dökmüş kaleme. Kendine mektup yazıp postaladığı ve bunu sevdiğinden gelmiş gibi tekrar cevapladığı da söylenmekte. Aşk, ölüm, yalnızlık.. Hepsini derinine kadar hissedeceksiniz okurken. İyi okumalar.

Sahibini Arayan MektuplarÜmit Yaşar Oğuzcan · Kültür Kitabevi · 1973805 okunma

·

1.194 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

eda