Çocukluk insanın anavatanı derler boşuna değil eksik büyüyen çocuklar hep başkalarıyla tamamlamaya çalışır kendini. Her darbe dahada yok eder içindeki umudu. Yinede her seferinde daha sıkı sarılır yalan sevgilere ya da büyür içinde bitmek bilmeyen bir öfke. Gerçekten sevilince açar çiçekleri bahçelerinde. Yazarın okuduğum ikinci kitabı aşkı iliklerine kadar hissettiren anlatımı ile duygu yüklü kurguları şahane. Akıcı anlatımı ile bir solukta okuyup gözyaşları ile bitirdiğim keşkelerin pişmanlıklara dönüştüğü bir okuma oldu. Sizde birçok duyguyu bir arada yaşayacak bir okuma arıyorsanız tavsiye ederim. Ada isminin anlamı gibi yanlız kalmış terk edilmiş hiç sevilmemişti. Sevgisizlikle dolu hayatında Efe'de onu göklere çıkarıp hiç ummadığı bir anda yerlere bırakmıştı. Aile kadınlarının laneti olan yanlızlık onu amansız bir hastalıkla tanıştırdı genç yaşında. Tüm bunlara sebeb olanlara öfkesini kusmak için Eskişehir'e gidiyordu son hızla ve gözyaşları içinde. Toprak evli iki çocuk babası kendi çabalarıyla bir yerlere gelmiş iyi yürekli bir adam. Artık evlilikleri yolunda gitmiyor son kavganın üzerine oda İstanbul'a gitmek için yola çıktı. Yolda başlayan karşılaşma onları aşkın kollarına bırakırken bir yandan ölüm, bir yandan gizlenen gerçekler onların gölgesi olmuştu. Bambaşka bir saydamlıktı Ada'daki... Öfkesi de sevgisi de önce gözlerinde, sonra dilinde. Kalbinden geçenin dile gelmesi birkaç dakikasını alıyordu. O kadar özlemişim ki bu açıklığı, hesapsızlığı, dürüstlüğü. Ailenin açtığı yara, yaraların en derinidir. Güç bela iyileşir, hep iz kalır, az dokunsan hemen kanar. Sevgi hayatıda ölümüde aşan bir şey.

Aşka Özür DiletmemDilek Görmez · İnkılap Kitapevi · 2022189 okunma

·

218 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda Işık