Kıskançlık, tarih boyunca şiddet ve çatışma yaratmıştır. “Tutku suçları” o kadar bilinen bir terim hâline gelmiştir ki ne kadar yanıltmak olduğunu nadiren düşünürüz -tutku ve suç, aşk ve ölüm. Bu gaddar paradoks, insanın en fazla sevdiğini öldürmesine neden olur. Kral Süleyman, Ezgilerin Ezgisi'nde “Aşk ölüm kadar güçlü,” demektedir; on sekizinci yüzyıl İngiliz oyun yazarı Edward Young, kıskançlığı, ölümün yedi katı olarak değerlendirmektedir. Kıskanç kocaların ilk örneği, Shakespeare’in Othello’su, sevgili karısı Desdemona’nm sadakatinden kuşkulandığı için onu boğar. Kuşkularının yersiz olduğunu görünce de intihar eder. Shakespeare’in trajik kahramanı, bazı psikologlara, şiddete yönelen sanrılı kıskançlığı “Othello sendromu” olarak adlandırmalarında ilham kaynağı olmuştur.